/

کارآفرین و خردورزی

کارآفرین در قالب مدیر کسب و کاری نوپا مسیر سختی پیش رو دارد. باید بر اساس اطلاعات موجود انتخاب های هوشمندانه انجام دهد. البته این کار چندان هم آسان نیست به ویژه اگر اطلاعات نادرست باشد. نادرستی اطلاعات در همه جا وجود دارد اما اینجا بیشتر است. افراد از روی ندانستن، عمد یا تعصب نابجا چیزهایی می نویسند (یا می گویند) که بی اساس است و این جاست که نقش خردورزیِ کارآفرین نمایان می شود، کارآفرین نباید به نوشته های بی اساس تکیه کند، در اصل باید خرد خود را بکار بگیرد تا متوجه گردد که کدام مطلب بی اساس است. نمی توان از روی گمان یا با براساس سخن دیگران کسب وکاری را برپا ساخت یا از برپایی آن چشم ئوشی کرد. بگذارید با یک مثال از نوشته های بی اساس در حوزه خودمان مطلب را روشنتر کنم.

پیش از هر چیز بگویم: آنهایی که مرا می شناسند می دانند من از طرفداران نرم افزارهای آزاد/بازمتن و لینوکس هستم ولی در اینجا از چشم یک کارآفرین به مساله نگاه می کنم. این را نوشتم که متهم به جانبداری متعصبانه نشوم.

فرض کنید می خواهید سایتی راه بیندازید چه هاست بگیرید چه اینکه بر روی سرورهای خود و با دسترسی به اینترنت پرسرعت، سایتتان را هاست کنید. می خواهید سیستم عامل و تکنولوژی انتخاب کنید.

حال به این مطلب بر می خورید «ميزباني ويندوز يا لينوكس؟ مسئله اين است» (یکی از نقدهای این نوشته را اینجا بخوانید) مخلص کلام این نوشته گفته که لینوکس و PHP فقط به این خاطر که ارزانند، خوبند ولی امن نیستند و اگر به دنبال امنیت هستید به سراغ ویندوز و تکنولوژی های مایکروسافتی بروید. البته روشن است که لینوکس و فناوری های بازمتن مقرون به صرفه تر هستند اما این دلیل اصلی گزینش آنها نیست. من نمی خواهم بگویم که کدام یک مناسب ترند زیرا که شرایط، مناسب بودن را مشخص می کند. نخست نگاهی به شکل زیر بیندازید.

این جدول را  از اینجا آورده ام، با نگاهی گذرا درخواهید یافت که این جدول  9 تا از پرطرفدارترین سایت های دنیا را فهرست کرده، از 9 سایت 7 سایت از لینوکس و فناوری های بازمتن استفاده می کنند، در واقع فقط 2 سایت از ویندوز و فناوری های مایکروسافتی استفاده می کنند.کمی اطلاعات بیشتر در مورد اینکه محبوب ترین سایت های دنیا چه فناوری هایی را بکار می گیرند از اینجا بگیرید. در واقع اگر به سایت High Scalability که در آن، بزرگترین سایت ها از دید معماری و بستر (پلتفرم) بررسی شده اند را ببینید، در می یابید بسیاری از سایت ها بر بستری از  لینوکس و فناوری های بازمتن قرار دارند. از آن جمله اند Google, Amazon,  Slashdot, Meebo, TechCrunch, FeedBurner, Vimeo و بسیاری سایت های دیگر که مشخصات دقیق آنها را در سایت یاد شده می توان دید و فکر نمی کنم کسی بگوید که این سایت ها امنیت ندارند یا اینکه فقط بخاطر پول این کار را می کنند. حالا شما اگر در اینترنت جستجو کنید بسیاری گزافه خواهید یافت، در بدی مثلا PHP یا اینکه لینوکس بدرد نمی خورد و … .

یک نمونه دیگر بیاورم بر درستی سخنان خود. این سایت اطلاعات 500 پرسرعت ترین سوپر کامپیوتر دنیا را نگهداری می کند. اگر آمار سیستم عامل های این سوپر کامپیوترها را نگاه کنید، در می یابید که بیش از 87 درصد دارای سیستم عامل لینوکس هستند. (اینجا)

این مثال مشتی نمونه خرواری از اطلاعات بیهوده و بی اساس در اینترنت است که کارآفرین اصلا نباید به آنها اتکا کند، باید خرد خود را بکار بگیرد، پژوهش کند و اطلاعات و آمار درست را بیرون کشیده و بر اساس آنها تصمیم ارزشمند و تاثیرگذار خود را بگیرد.

اگر می خواهید بار دیگری که  مطلبی نوشته شد، آگاه گردید. عضو خوراک (feed) این بلاگ شوید. همچنین می توانید مرا در تویتر دنبال کنید.

دیدگاه ها و بازخوردهای شما مرا در مسیر درست رهنمون می‌شوند، به نوشته هایم سمت و سو داده و به بهتر شدن آنها کمک می‌کند.

/

کارآفرینی بکنیم یا نکنیم!؟

ترکیب «کارآفرینی کردن» برایم ناهمگون است، دوست داشتم که نام این نوشته را «شرکت بزنیم یا نه» بگذارم. اما از آنجا که واژه کارآفرینی امروزه مُد شده، این نام را برگزیدم.

– جلسه نخست طرح کسب وکار است، چون همیشه کلی درباره مشکل های راه اندازی کسب و کار سخن می گویم، آقایی جا افتاده و بالای 50 سال، که مدیریت نیز خوانده، می گوید که چرا شما بر خلاف دیگر مدرسان دوره های کارآفرینی انرژی منفی می دهید.

– دوشنبه عصر به همراه یکی از دوستان، که دانشجوی دکترای صنایع است، به کارگاه کوچک یکی ار بچه ها، که در دوره پیشین سرکلاسم بوده، می رویم. حسرت می خورم که چرا ضبط کننده ای همراهم نیست تا صدایش را ضبط کنم و برای بچه ها پخش کنم یا اینجا بگذارم. بسیار می نالید و اعتراف می کرد که کسب و کارش را نادرست آغاز کرده و مبنایش تنها مهارت فنی بالا بوده. یادآور می شوم کسب و کارش در آستانه ورشکستگی است حتا کارکنانش را رد کرده. او گله می کرد که چرا در کلاس های کار آفرینی با انرژی به بچه ها گفته می شود که کارآفرین شوند.

همانگونه که در بالا اشاره کردم کارآفرینی مُد شده و نامش بیش از حد بزرگ شده. افرادِ بدون دانش و مهارت کافی برای کارآفرینی به شدت تشویق می شوند که این کار را انجام دهند. دانشجویانی که تا دیروز سرشان در کتاب بوده و از دنیای کسب و کار بیرون هیچ نمی دانند به شدت تشویق می شوند و … .

در صورتی که راه اندازی کسب و کار کار چندان آسانی نیست و نیازمند بسیاری از مهارت هاست. در پست «چگونه از خود مدیر بسازیم» از برخی از این مهارت ها یاد کرده ام. اینکه من به کسانی که سر کلاس های آزاد کارآفرینی می نشینند انرژی منفی می دهم ، البته همراه اطلاعاتی که چشمانشان را باز کند، بدین سبب است که جو زده نشوند و با چشمان باز و با دانش و مهارت کافی به سراغ برپایی(Start) کسب و کار بروند. همانگونه که بارها یادآور شده ام بسیاری از کسب و کارهای نوپا (Startup) به دلیل نداشتن بینش کافی و کمینه دانش مدیریتی از بین می روند، نه نداشتن ایده نو یا خلاق و نوآور نبودن. متاسفانه برای کسب و کار های نوپا در ایران کتاب نیز بسیار کم است و کتاب های بنیادینی چون «هنر برپایی» (برخی آنرا «هنر آغاز» نیز نامیده اند که برگردان «The Art of the Start» است ) هنوز به فارسی برگردانده نشده اند، کتاب های نوشته شده در ایران هم که انگشت شمارند.

نکته بسیار مهم: برابرنهاد فارسی «Business» واژه «کسب و کار» است ونه تجارت، به همین صورت برگردان« Business [Wo]man» در فارسی «کاسب کار» یا به شکل کوتاه «کاسب» است. دانستن این از آن رو مهم است که در پس این واژه فرهنگی نهفته است که از آن به فرهنگ کسب و کار یاد می کنند.

اگر می خواهید بار دیگری که  مطلبی نوشته شد، آگاه گردید. عضو خوراک (feed) این بلاگ شوید. همچنین می توانید مرا در تویتر دنبال کنید.

دیدگاه ها و بازخوردهای شما مرا در مسیر درست رهنمون می‌شوند، به نوشته هایم سمت و سو داده و به بهتر شدن آنها کمک می‌کند.

/

پندهایی به دانشجویان کامپیوتر: چشمان خود را باز کنید

پیشتر در پست «کمبود نیروی انسانی! چرا؟» از کمبود نیروی انسانی توانا در حوزه کامپیوتر گله کردم.
از دیگر سو می‌بینم دانشجویان نیز گله‌مند هستند که چرا کسی آن ها را بکار نمی‌گیرد. در واقع دانشجویان گرفتار دوری باطل هستند، برای استخدام و یافتن کار به سابقه نیاز دارند و تا کار نکنند سابقه  بدست نمی‌آورند، راهی نیز برای برون رفت از این دور نمی‌یابند.
 
راهش ساده است، دوستان عزیزم کمی چشمان خود را باز کنید و بیرون دانشگاه را هم ببینید.
بیشتر دانشجویان می‌دانند که بیشتر آنچه در دانشگاه می‌آموزند به صورت مستقیم در محیط کار کاربری ندارد. من با این سخن موافقم، اما بر خلاف بسیاری، آنچه را که در دانشگاه به دانشجویان کامپیوتر  می‌آموزند را بسیار مهم و همچون پایه، بنیان و اساس مهارت‌های عملی بعدی که فرد باید بیاموزد، می‌دانم.

اما پندها:

 

۰- (برای دانشجویان IT ) فکر نکنید بلافاصله پس از فارغ‌التحصیلی مدیر یا مدیر پروژه می‌شوید. برای مدیر شدن باید مهارت‌های کاربردی بسیاری فرا بگیرید که نیازمند گذشت زمان و تجربه‌اندوزی است. شما باید از همان جایی آغاز کنید که دانشجویان کامپیوتر می‌کنند. البته دانش مدیریتی‌تان کمکتان می‌کند که خیلی زود به آنجا برسید. حال ادامه پند‌ها را بخوانید:
 
۱- نخست درس‌های دانشگاهی را بسیار خوب بخوانید، برای اینکه یاد بگیرید نه برای پاس کردن.
 
۲- از سال‌های آغازین شروع به یادگیری مهارت یا زبان برنامه‌نویسی خاص به صورت حرفه‌ای نمایید. اگر می‌خواهید برنامه‌نویسی کنید، زمان مناسب برای آغاز پس از درس «برنامه‌سازی پیشرفته» (دومین درس برنامه‌نویسی) است. بهترین زبان‌ها نیز برای شروع پایتون و جاوا هستند (گرچه خودم پایتون را بهتر و مناسب تر می‌دانم. پی نوشت ۵ را هم ببینید). این کار هم به دو روش یعنی رفتن به  کلاس  در یک موسسه خوب یا خواندنِ شخصی امکان‌پذیر است و سپس برنامه‌نویسی، برنامه‌نویسی و برنامه‌نویسی تا جایی که می‌توانید کُد بنویسید.
 
۳- تلاش کنید در یک پروژه بازمتن مشارکت کنید. (پست «چرا دانشجویان ایرانی باید در پروژه‌های آزاد/بازمتن مشارکت کنند!؟» را بخوانید)
 
۴- زبانتان را بسیار قوی کنید، اگر درست برنامه‌ریزی کنید، به‌راحتی می‌توانید همزمان با دانشگاه به کلاس زبان بروید. برای زبان‌آموزی بیش از یک راه وجود ندارد، باید به کلاس بروید، به‌مدت طولانی و پیوسته، آن‌هم در موسسه‌ای خوب.
 
۵- کار با لینوکس را فرا بگیرید، دست‌کم در حد کاربری.
 
۶- پس از آنکه مقداری مهارت فرا گرفتید (در همان دانشجویی) تلاش کنید تا به شرکتی نرم‌افزاری بروید (اگر می‌خواهید برنامه‌نویسی کنید)  و رایگان و پاره‌وقت کار کنید. باور کنید آنچه آنجا تجربه‌خواهید کرد بسیار بیش از رایگان کارکردنش می‌ارزد. البته این کار آسان نیست باید پشتکار داشته باشید و پیگیر باشید تا بتوانید مدیر یک شرکت را متقاعد کنید که شما را بپذیرد. گاهی لازم است تا به ۱۰-۲۰ شرکت مراجعه کنید تا یکی شما را بپذیرد.
 
۷- به فکر کارآفرینی و شرکت زدن هم نباشید، حالا بسیار زود است  (پست «چگونه از خود مدیر بسازیم» را بخوانید)
 

من پیشتر نوشته‌ای از جول اسپالسکی با نام «پندهایی به دانشجویان کامپیوتر» را درسه بخش ترجمه کرده‌ام که می‌توانید پی‌بگیرید: بخش نخست ، بخش دوم و بخش سوم.

 

پ.ن 0: دوستان عزیز، لطفا نوشته را در بلاگ خود کپی و پیست نکنید، اگر فکر می کنید نوشته خوب است و می خواهید دوستان و خوانندگان خود را از آن آگاه سازید به آن لینک بدهید به همین سادگی. من پیوسته نوشته هایم را تکمیل می کنم و نیز به آن پی نوشت اضافه می کنم، وقتی شما نوشته را کپی می کنید، آن نوشته در بلاگ شما دیگر به روز نیست. در ضمن برخی دوستان نیز تصور می کنند همین که زیر یا جای دیگری از نوشته بنویسند که منبع فلان جا، کپی رایت را رعایت کرده اند، در صورتی که اصلا اینگونه نیست. لطفا فقط پیوند دهید. گرچه برخی دوستان نوشته را درسته کپی کرده و خود را نویسنده آن معرفی کرده اند. جالب اینکه یکی از آنها در ابتدای آن نوشته «البته من کوچکتر از آنی هستم که بخواهم شما را نصیحت کنم. در این پست من فقط برخی از توصیه های اساتیدم را برای شما جمع بندی کردم» این دیگر خیلی جالب است. البته برای وی کامنت گذاشتم و آن را اصلاح کرد. ن.ک. به نتایج این جستجو، به ویژه از صفحه دوم نتایج به بعد.

 

پ.ن ۱: راستش مدت‌ها است که دوست دارم دو پست بنویسم با نام‌های «چرا دانشجویان پند ناپذیرند؟» و «چرا نمی‌شنویم؟» فکر می‌کنم نام آن‌ها به اندازه کافی گویا است، امیدوارم همت کنم و این دو را بنویسم.

 

پ.ن ۲: وبلاگ فراسان این مساله را از زاویه دیگری دیده است و پستی نوشته  با نام «یافتن کار نیمه وقت و کسب تجربه در زمینه نرم افزار» در پنج قسمت، این پنج پست را نیز بخوانید: قسمت نخست، دوم، سوم، چهارم و پنجم.

 

پ.ن ۳: دقت کنید ترتیب مهم است، یعنی نخست مهارت‌های خود را تقویت کنید سپس به دنبال کار نیمه‌وقت بگردید. روشن است که کسی که هیچ چیز بلد نیست کار نیمه‌وقت نیز نخواهد یافت حتا رایگان. نکته دیگر، در انتخاب شرکت دقت کنید. جایی بروید که دست کم یاد بگیرید متدولوژی‌ها به چه درد می‌خورند و چگونه آن‌ها را در عمل بکار می‌گیرند، چگونه برنامه‌ریزی میکنند، چگونه با هم کار می‌کنند و … .

 

پ.ن ۴: اگر می خواهید با C++ آغاز کنید (گرچه پیشنهاد نمی کنم): اگر زبانتان قوی است کتاب

را بیابید و با آن آغاز کنید، البته این کتاب هنوز بیرون نیامده و اوایل 2009 بیرون خواهد آمد-شاید زمانی که این پست را می بینید کتاب بیرون آمده باشد- این کتاب را خالق C++ یعنی Stroustrup و به عنوان نخستین کتاب برنامه نویسی نوشته. اگر زبانتان قوی نیست- که بهتر است به مرور قوی اش کنید- کتاب C++ دایتل و دایتل با چندین ترجمه در بازار موجود است که شخصا فکر می کنم ترجمه شریفی انتشارات غزال ترجمه مناسبی است این کتاب در دو جلد چاپ شده که مشخصات آنها را می توانید اینجا و اینجا ببینید.

 

پ.ن ۵: پیشتر گفتم که خودتان باید بیشتر چیزها را یاد بگیرید و لزومی ندارد که همه چیز را در دانشگاه یاد بدهند . ولی با این حال اگر می خواهید مسولین گروه کامپیوتر را متقاعد سازید که به عنوان نخستین درس برنامه نویسی به جال پاسکال، پایتون درس بدهند می توانید به آنها بگویید که اکنون این کار در بزرگترین دانشگاه های دنیا دارد انجام می شود. برای نمونه این دو درس مقدماتی برنامه نویسی را ببینید (اینجا و اینجا)  و به آنها نشان بدهید. البته این کار مستلزم پشتکار و پیگیری بسیار است. همانگونه که احتمالا از پیوند متوجه شده اید این دو درس در دانشگاه MIT ارایه می شوند و خوبی آن این است که- همانطور که شما بهتر از من می دانید- MIT بزرگترین و معروفترین دانشگاه در زمینه مهندسی در دنیاست و رتبه یک را در این زمینه دارد، گرچه در چندین رشته نامهندسی از جمله اقتصاد و مدیریت نیز جزو ۵ دانشگاه نخست دنیاست، به همین دلیل کسی نمی تواند بهانه بیاورد که این کار (تدریس پایتون) در دانشگاه های خوب انجام نمی شود و … .

 

اگر می خواهید بار دیگر که  مطلبی نوشته شد، آگاه گردید. عضو خوراک (feed) این بلاگ شوید. همچنین می توانید مرا در تویتر دنبال کنید. «فهرست همه نوشته‌ها»ی من را اینجا ببینید.

 

Balatarinاین نوشته را به بالاترین بفرستید:
mohandes

/

سمینار کسب‌ و کار نرم‌افزار آزاد/بازمتن

پنجشنبه گذشته گروه کاربران لینوکس اصفهان گرامی‌داشت روز آزادی نرم‌افزار را برگزار کرد. در این مراسم چند سمینار برگزار گردید که من نیز سمینار کسب و کار نرم‌افزار آزاد/بازمتن را ارایه کردم، دوستانی که علاقه‌مند هستند می‌توانند اسلاید‌های آن را از اینجا بگیرند.

اگر می خواهید بار دیگری که  مطلبی نوشته شد، آگاه گردید. عضو خوراک (feed) این بلاگ شوید.

/

در جستجوی صندلی خوب

ما در حال جابجایی به دفتری جدید هستیم در واقع قصد داریم در شهریور ماه به دفتری جدید نقل مکان کنیم.
با توجه به اینکه کمی رشد خواهیم داشت باید مبلمان اداری جدیدی تهیه کنیم، اما یکی از چیزهایی که فکر ما را به شدت مشغول کرده صندلی کامپیوتر برای برنامه‌سازان است.
قصد ندارم درباره مدیریت منابع انسانی سخن بگویم اما مهمترین سرمایه‌های هر شرکت کامپیوتری برنامه سازان آن شرکت هستند و باید از این منابع گرانبها و کم یاب به خوبی مراقبت کرد. یکی از مهمترین ابزارهای محیطی برای هر برنامه سازی صندلی است، چون دست کم روزانه هشت ساعت از زندگی خود را با آن می‌گذراند.

Aeron chair

این چند وقته به شدت به دنبال صندلی مناسب بودیم، چیزی حدود ۳۰ تا از بهترین فروشگاه‌های مبلمان اداری اصفهان را زیر و رو کردیم و محصولات بیش از ۱۰ تولید کننده مختلف را دیده و بررسی کردیم متاسفانه هیچ کدام از صندلی‌ها همه آن معیارها یا حتا دست کم چندی از معیارهایی را که ما مد نظر داشتیم، نداشتند. به سختی توانستیم یک مدل بیابیم که کمی از انتظارات ما را برآورده می‌کرد سر آخر به این نتیجه رسیدیم که به تهران بیاییم شاید گزینه‌های بهتری یافت شود.
اگر در جای دیگری بودیم به راحتی و بدون تردید صندلی Aeron را انتخاب می‌کردیم، این صندلی امروزه در بیشتر شرکت‌های نرم‌افزاری استفاده می‌شود. کمی گران هست ولی با توجه به دوام و مزیت هایش مقرون به صرف است.
ما هنوز صندلی مورد نظر خود را نیافته‌ایم، اگر دوستان صندلی در این سطح سراغ دارند خوشحال می‌شوم اگر معرفی کنند.

پ.ن: ما تا به حال محصولات تولید کننده‌های مختلفی از جمله نیلپر، جلیس، لیو، اروند، رایانه صنعت، راحتیران و چند تولید کننده دیگر که اکنون نامشان را به یاد ندارم بررسی کرده‌ایم و فقط از دو صندلی خوشمان آمده است یکی لیو S62i و دیگری رایانه صنعت ونوس-1 708 P-C. البته دو صندلی دیگر هم بودند که فقط در اینترنت دیدیم، به نظر جالب می‌آمدند ولی اینجا نیافتیم و نتوانستیم چون دیگر صندلی‌ها آنها را امتحان کنیم: جلیس J-100 و اروند ۳۲۱۴

Nilper K730

پ.ن ۲ به‌روز شده: صندلی‌هایی که به تازگی در بازار دیده‌ایم و صندلی‌های خوبی هستند:

اگر می خواهید بار دیگری که  مطلبی نوشته شد، آگاه گردید. عضو خوراک (feed) این بلاگ شوید.

/

چگونه از خود مدیر بسازیم۲- منابع انسانی

این پست را در ادامه نوشته پیشین «چگونه از خود مدیر بسازیم» می‌نویسم. پس از آن نوشته دوستانی به من یادآور شدند که «مدیریت منابع انسانی» را نادیده گرفته‌ام گرچه خودم اینگونه نمی‌پنداشتم زیرا با اینکه نامی از آن نبردم اما بیشتر منابعی که ذکر کردم در این باره سخن گفته‌اند برای نمونه کتاب «عبور از طوفان» یک فصل در این‌باره دارد و در آخر فصل نیز چندین منبع معرفی کرده است یا ماهنامه‌های «گزیده مدیریت» و «تدبیر» در هر شماره دست‌کم یک مقاله درباره مدیریت منابع انسانی دارند. خود من نیز پیشتر در سه پست کمی درباره آن نوشته‌ام:

اما اگر می‌خواهید درباره مدیریت منابع انسانی در شرکت‌های کامپیوتری بیشتر بخوانید:

– نخست به بلاگ دوست خوبم علی واحد سر بزنید (البته کمی باید جستجو کنید) وی چندین نوشته درباره مدیریت منابع انسانی دارد

– سه چهار کتاب هم هست که چند وقتی است من را به خود مشغول کرده، فکر می‌کنم برای شما نیز بسیار مفید باشد

– Smart and Gets Things Done: Joel Spolsky’s Concise Guide to Finding the Best Technical Talent

کتابی است کوچک اما بسیار مفید درباره فرآیند و روش استخدام نیروهای خوب، کتاب بسیار عالی است، به ویژه آنکه در جای جای کتاب درباره ویژگی‌های رفتاری برنامه‌سازان سخن گفته. من خودم زمانی که کتاب را به‌دست گرفتم نتوانستم کتاب را کنار بگذارم و آنرا دو روزه خواندم . ما در روش استخدام نیروهای «باهوش و کاری» بسیار مشکل داریم و فرآیند استخدام در بیشتر شرکت‌های کامپیوتری فرآیند مدونی نیست. این کتاب می‌تواند افق نویی در این زمینه به ما نشان دهد.

– How Would You Move Mount Fuji? Microsoft’s Cult of the Puzzle – How the World’s Smartest Company Selects the Most Creative Thinkers

این کتاب هم درباره فرآیند استخدام است، در واقع درباره فرآیند استخدام در مایکروسافت. گرچه امروزه این روش تقریبا در بیشتر شرکت‌های کامپیوتری خوب اجرا می‌شود..

– Managing Humans: Biting and Humorous Tales of a Software Engineering Manager

هم‌اکنون سرگرم خواندن این کتاب هستم. کتابی مفید، کاربردی و شیرین است. البته حجم زیادی هم ندارد.

– Peopleware: Productive Projects and Teams

این هم معروف‌ترین کتاب در حوزه مدیریت منابع انسانی در شرکت‌های کامپیوتری است. در واقع کتاب کلاسیک این زمینه محسوب می شود. نامش نیز بسیار جالب توجه است.

فکر می‌کنم با خواندن این کتاب‌ها اطلاعات پایه و بسیار خوبی درباره مدیریت منابع انسانی فرا بگیریم.

اگر می خواهید بار دیگری که  مطلبی نوشته شد، آگاه گردید. عضو خوراک (feed) این بلاگ شوید.

Balatarinاین نوشته را به بالاترین بفرستید:

/

کمبود نیروی انسانی! چرا؟

در اصفهان و شهرستان‌های نزدیک دانشگاه‌ها و موسسه های زیادی هستند که رشته کامپیوتر دارند. دانشگاه اصفهان، دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشگاه آزاد نجف‌آباد و چند دانشگاه آزاد دیگر، چند دانشگاه پیام‌نور و چندین‌وچند موسسه آموزش عالی غیر انتفاعی و علمی-کاربردی.

با یک حساب سرانگشتی درمی‌یابیم که سالانه بیش از ۱۰۰۰ نفر نرم‌افزار خوانده از این دانشگاه‌ها فارغ‌التحصیل می‌شوند. اما جالب است است که با هر مدیر شرکت کامپیوتری که صحبت می‌کنید از کمبود یا نبود نیرو گلایه می‌کند. همین دیروز در جلسه‌ای با مدیران دو شرکت در این‌باره صحبت می کردیم و آنها نیز می‌نالیدند. جالب است که با وجود این همه فارغ‌التحصیل کامپیوتر، شرکت‌های کامپیوتری اصفهان در مجموع سالانه ۳۰-۴۰ نیرو می‌خواهند و نمی‌یابند!!!!!!!!

من به اینکه سیستم آموزشی دانشگاه‌ها چگونه است کاری ندارم و در این مورد اشکال را در دانشجویان می‌بینم-البته امیدوار بودم که دست‌کم به آنها بگویند که تنها اصول پایه‌ای را در دانشگاه می‌آموزند و خود باید به دنبال یادگیری بسیار چیزهای دیگر بروند- نمی‌دانم چرا دانشجویان حوصله کار ندارند (البته پس از پایان درس) چرا دنبال آموختن چیزهای نو نمی‌روند. چرا نمی‌روند زبان خود را تقویت کنند. یادمان باشد که دانشجوی کامپیوتری که زبانش قوی نباشد یا اهل مطالعه و کتاب خواندن نباشد، به هیچ دردی نمی‌خورد.

شما اگر پای صحبت‌های دانشجویان یا تازه «دانش‌آموخته» شده‌ها بنشینید از بیکاری می‌نالند، در صورتی که از دیگر سو صاحبان کسب و کارها و مدیران شرکت‌ها از کمبود یا نبود نیرو‌ دلشان خون است.

مساله‌ی دیگری هم که وجود دارد این است که بیشتر دانشجویان قوی -دست‌کم در ایران- فکر می‌کنند که حتما باید ادامه تحصیل دهند. (در واقع فکر می‌کنند که راهی جز ادامه تحصیل ندارند) و به سراغ کار نمی‌روند.

دیگر نمی‌دانم چه باید کرد. لطفا دیدگاه‌ یا راهکارهای خود را بیان کنید.

پ.ن.: اگر دانشجو هستید لطفا این پست‌های من را نیز بخوانید:
پندهایی به دانشجویان کامپیوتر- بخش نخست
پندهایی به دانشجویان کامپیوتر- بخش دوم
پندهایی به دانشجویان کامپیوتر- بخش سوم
چرا دانشجویان ایرانی باید در پروژه های آزاد/بازمتن مشارکت کنند!؟

پ.ن. ۲: من پیشنهادی هم دارم که شاید کمی کمک کند، دانشکده‌های کامپیوتر (مسولان دانشکده یا انجمن‌های دانشجویی و …) هر از چندگاهی مدیران شرکت‌های کامپیوتری معروف و عضو انجمن صنفی اصفهان بخواهند را دعوت کنند تا برای دانشجویان (همه سال یکم تا چهارم) سخنرانی کنند و دیدگاه‌های خود را بیان کنند. اینگونه دانشجویان کم‌کم با جو و محیط کسب و کار بیرون آشنا می‌شوند و مدیران هم به دانشجویان می‌گویند که شرکت‌ها به چه توانایی‌هایی نیاز دارند و چه باید بیاموزند.

پ.ن. ۳: خوشحال می‌شوم اگر دوستان به این پست لینک بدهند یا دیگران را از این پست مطلع سازند تا بتوانیم طیف گسترده‌تری از دیدگاه‌ها را ببینیم شاید بتوانیم به نتایج خوبی برسیم. در ضمن حتما دیدگاه‌های خود را بیان نمایید.

اگر می خواهید بار دیگری که  مطلبی نوشته شد، آگاه گردید. عضو خوراک (feed) این بلاگ شوید.

Balatarinاین نوشته را به بالاترین بفرستید:

/

چگونه از خود مدیر بسازیم

بارها گفته‌ام و بر آن پافشاری می‌کنم که یکی از اساسی‌ترین مسایل شرکت‌های نرم‌افزاری خصوصی ایران (به ویژه شرکت‌های نوپا) ضعف دانش مدیریتی است.

ما فکر می‌کنیم چون مهندس کامپیوتر هستیم پس می‌توانیم شرکت کامپیوتری بزنیم و مدیر خوبی برای یک شرکت نرم‌افزاری خواهیم بود. این فکر به جز در موارد بسیار استثنا بسیار نادرست است.

اما اگر برای آینده خود برنامه‌ریزی کرده‌ایم و می‌خواهیم شرکتی را برپا کنیم چه کنیم:

۰- پیش از هر چیز باید بدانیم که آیا زمینه مدیر شدن را داریم یا خیر. من خود بر آنم که بسیاری از توانایی‌های مدیریتی اکتسابی است، اما شم مدیریتی هم مهم است. بسیاری از افراد برای مدیریت ساخته نشده‌اند یا آن را دوست ندارند اما چون هنوز آغاز نکرده‌اند این را نمی‌دانند. آزمون‌هایی برای این کار وجود دارد که بیشتر به نام آزمون‌های «کارآفرینی» یا «آزمون سنجش شخصیت کارآفرین» شناخته می‌شوند. در آنها توانایی‌های چون خطرپذیری و … سنجیده می‌شوند. آنها را برای خود بکار بگیرید.

۱- نخست باید یاد بگیریم که اگر می‌خواهیم چیزی را بدست آوریم باید برایش هزینه کنیم. البته بسته به آن چیز نوع هزینه کردن هم فرق خواهد کرد.

۲- برای اینکه از خود مدیر بسازیم باید «زمان» و «پول» را هزینه کنیم.

۳- در دوره‌های ۷۲ ساعته که به دوره‌های کارآفرینی معروف هستند شرکت کنید. از آنجا که این دوره‌ها با کیفیت‌های مختلف برگزار می‌گردند، دقت کنید به موسسه‌ای بروید که این دوره را خیلی جدی برگزار می‌کند و مربیان خوبی را بکار می‌گیرد. هم‌زمان کتاب «عبور از طوفان: راهنمای کاربردی شرکت های نوپا در ایران» را بخوانید، کتاب بسیار مفید و کاربردی است و بسیاری از چیزهایی که برای برپایی یک شرکت نیاز است را یک‌جا آورده است. پس از این دوره اگر به این نتیجه رسیدید که هنوز می‌خواهید شرکتی برپا کنید باید به ۳ دوره‌ی حرفه‌ای‌تر بروید:

۴- در دوره‌های زیر شرکت کنید:

۵- دیگر کلاس کافی است، پس از برپایی شرکت اگر نیاز دیدید در دوره‌ای شرکت کنید آن‌زمان این کار را بکنید. زمان آن است که چند کتاب بخوانیم. دو کتاب را نام می‌برم در طول کار شرکت تلاش کنید کتاب‌های ناشران خوبی چون «فرا»، «رسا» و «سازمان مدیریت صنعتی» را به فراخور نیاز بخوانید و از کتاب‌های دانشگاهی نیز پرهیز کنید:

۶- دو ماهنامه «تدبیر» و «گزیده مدیریت» را آبونه شوید.

نکته بسیار مهم: (این نکته استثنا هم دارد اما در حالت کلی) به شدت از اینکه (بلافاصله) پس از پایان تحصیل شرکت بزنید خودداری کنید، بهترین حالت این است که پس از دانش‌آموختگی دست‌کم ۲ تا ۳ سال در شرکت‌های دیگر کار کنید تا هم تجربه بیندوزید و هم راه‌وچاه‌ها را یاد بگیرید. بدترین کاری که یک فرد می‌تواند انجام دهد این است که تا فارغ‌التحصیل شد (صفر کیلومتر) شرکتی برپا کند.

پ.ن:انجمن بین‌المللی مدیران ایرانی «کارگاه آموزشی مدیریت فرصت‌ورزی و تضمین کسب و کار پایدار» را برگزار می‌کند، دوره کمی گران است ولی فکر می‌کنم بسیار مفید باشد.

اگر می خواهید بار دیگری که  مطلبی نوشته شد، آگاه گردید. عضو خوراک (feed) این بلاگ شوید.

Balatarinاین نوشته را به بالاترین بفرستید:

/

چگونه خوره (Geek) ها را مدیریت نکنیم- بخش دوم

۶. رفتار متناقض
خوره‌ها حس انصاف عمیقی دارند، شاید برای این واقعیت است که در فناوری ازاطلاعات، ساختار و یکدستی حیاتی است. نمی‌شود که مستندات یک چیز را بگویند درحالیکه کُد کار دیگر انجام می‌دهد، به همین شکل مدیران نمی‌توانند یک چیز بگویند بعد کار دیگر انجام دهند.

۷. نادیده گرفتن خوره‌ها
از آنجا که مدیران و خوره‌ها آدم‌های متفاپتی هستند، ممکن است مدیران خوره‌ها را تنها بگذارند. این مدیریت بر آنها را سخت می‌کند، خوره‌ها هم همچون دیگر گروه‌ها رهبری خوبی نیاز دارند.

۸. تصمیم‌گیری بدون مشورت با آنها
خوره‌ها معمولا جنبه‌های فنی کسب و کار را بهتر از مدیران می‌دانند، پس تصمیم‌گیری فنی بدون مشورت با آنها بزرگترین اشتباهی است که مدیران می‌توانند مرتکب شوند.

۹. ندادن ابزارهای لازم
یک کامپیوتر سریع هزینه بیشتری از یک کامپیوتر قدیمی دارد و ممکن است خرید آن جزو استانداردهای شرکتی نباشد اما خوره‌ها کامپیوتر را به گونه‌ای متفاوت به کار می‌برند. کامپیوتر کُند بهره‌وری را پایین می‌آورد و هر روز مایه آزار می‌شود. همینگونه است نرم‌افزارهای قدیمی شده. به آنها ابزارهایی را که نیاز دارند بدهید.

۱۰. فراموش کردن اینکه خوره‌ها کارکنانی خلاق هستند.
برنامه‌نویسی فرآیندی خلاق است نه فرآیندی صنعتی. خوره‌ها باید پیوسته راه‌حل‌هایی برای مسایل نو ارایه کنند و به ندرت مساله‌ای مشابه را دو بار حل می‌کنند. بنابراین به آنها فرصت و انعطلاف پذیری لازم را بدهید. پوشیدن لباس‌های فرم و رسمی همه نوآوری‌ها را از بین می‌برد. همینطور آنها محیطی خلاق می‌خواهند تا از «پارتیشن‌های» مربع مستطیل دوری کنند.

انجام یک یا بیشتر از این ۱۰ اشتباه (و من مدیرانی را دیده‌ام که همه این ۱۰ اشتباه را مرتکب شده‌اند) نتایجی جدی در بر دارد، نتایجی چون:
– انگیزه‌های پایین
– از دست دادن بالای کارکنان
– رشد گریز از کار
– بهره‌وری پایین‌تر
– کیفیت پایین‌تر
– خدمات بد

خوره‌های شاد خوره‌هایی بهره‌ور هستند و مهمترین فاکتور، مدیریت خوب و مناسب وضعیت آنها است.

این نوشته برگردانی است از:

Kjerulf, Alexander. “How NOT to lead geeks“

اگر می خواهید بار دیگری که  مطلبی نوشته شد، آگاه گردید. عضو خوراک (feed) این بلاگ شوید.

Balatarinاین نوشته را به بالاترین بفرستید:

/

چگونه خوره (Geek) ها را مدیریت نکنیم- بخش نخست

هنگامیکه خوره‌های شرکت NCR در استرالیا تهدید به اعتصاب کردند، این حرکت می‌توانست دستگاه‌های خودپرداز(ATM)، صندوق سوپر مارکت‌ها و دریافت فرودگاه‌ها را فلج کند. این نشان دهنده این واقعیت است که فناوری اطلاعات محور تقریبا همه کسب و کارها گردیده است و هرگونه هرج‌ومرج یا خرابکاری هزینه‌های مالی و زمانی بسیاری در بر خواهد داشت، این بدین معنی است که خوشحال نگه داشتن خوره‌ها در محیط کار نیازی اساسی برای کسب و کارهای مدرن است. خوره‌های شاد، خوره‌هایی اثربخش هستند.
دلیل اصلی اینکه کامپیوتری‌ها سرِ کار ناراضی هستند ارتباط بد با مدیران است، اغلب به این خاطر که خوره‌ها و مدیران شخصیت‌هایی از اساس متفاوت دارند، پیش‌زمینه‌های حرفه‌ای و بلندپروازانه.
برخی افراد اینگونه نتیجه‌گیری می‌کنند که خوره‌ها از مدیران متنفر هستند و هدایت (و رهبری) آنها ناممکن است. گاهی عبارت «مدیریت خوره‌ها همچون جمع کردن گربه‌ها است» بکار برده می شود، اما این کاملا نادرست است. واقعیت این است که کامپیوتری‌ها از مدیریت بد متنفر هستند و کمتر از دیگر گونه‌های کارمندان آن را تحمل می‌کنند.
پس اشکال کار از کجاست؟ من کارم را با خوره بودن آغاز کردم و بعد‌ها مدیر و موسس یک شرکت کامپیوتری شدم، پس موقعیت آن را داشته‌ام که هردو را تجربه کنم. فهرست ۱۰ اشتباهی را که دیده‌ام مدیران در مدیریت خوره‌ها مرتکب می‌شوند را اینجا آورده‌ام:

۱. بها ندادن به آموزش
رییسی داشتم که می‌گفت «آموزش هدر دادن پول است، خودتان یاد بگیرید». آن شرکت ۲ سال بعد ورشکست شد. آموزش بسیار اهمیت دارد به ویژه در فناوری اطلاعات و مدیران باید این را بدانند و برای آن هزینه کنند. گاهی به این مشکل بر می‌خورید که «اگر به آنها آموزش بدهید، رقبا آنها را از دست شما در‌می‌اورند و استخدام می‌کنند» این حرف تا حدی درست است، ولی اگر این کار را نکنید کارمندانی خواهید داشت که آنقدر غیرماهر هستند که هیج جای دیگر حاضر به استخدام آنها نمی‌شوند.

۲. شناخت نداشتن
از آنجا که ممکن است مدیران، به خوبی سر از کاری که خوره‌ها انجام می‌دهند در نیاورند، برای آنها سخت است که به آنها شناخت پیدا کنند و کاری را که عالی انجام شده پاداش بدهند، این کار انگیزه‌ها را از بین می‌برد، راه حل کارکردن با همدیگر برای تعیین مجموعه‌ای از اهداف کاری است که دو طرف بر آن توافق دارند. هنگامیکه به این هدف‌ها رسیدیم یعنی خوره‌ها کارشان را خوب انجام داده‌اند.

۳. بیش از حد کار کشیدن
«بگذارید تا آنجا که می‌توانیم از خوره‌ها کار بکشیم، آنها که زندگی ندارند» این روش برخی از مدیران است. این کار اشتباه بزرگی است و خوره‌هایی که بیش از حد کار می‌کنند یا از پا در می‌آیند یا از شرکت می‌روند. در یک مورد معروف یک کامپیوتری جوان که فشار کاری بسیاری به او وارد شده بود در بیمارستان بستری شد، پس از برگشت به کار دوباره به او حمله دست داد. این نشان می‌دهد این افسانه که ساعت‌های کاری طولانی برای کسب و کار خوب است نادرست است.

۴. بکار بردن زبان مدیریتی
خوره‌ها از زبان مدیریتی متنفر هستند و آنرا ظاهری و دروغین می‌پندارند. لازم نیست مدیران فنی صحبت کنند اما باد واژگان تجاری را دور بریزند. مدیری می‌گوید « لازم است که بصورت پیشگیرانه زمان ارایه به بازار خود را تحت تاثیر قرار دهیم» یا به سادگی بگوید «ما باد این پروژه را به موقع حاضر کنیم»

۵. تلاش برای باهوش‌تر بودن از خوره‌ها
هنگامیکه مدیران درباره یک مساله فنی هیچ نمی‌دانند، باید به راحتی آنرا بپذیرند و به آن اعتراف کنند. خوره‌ها بخاطر این کار به آنها احترام خواهند گذاشت، اما نه برای تظاهر به دانستن. آنها مدیران را گیر خواهند انداخت- خوره‌ها باهوش هستند.

اگر می خواهید بار دیگری که  مطلبی نوشته شد، آگاه گردید. عضو خوراک (feed) این بلاگ شوید.

Balatarinاین نوشته را به بالاترین بفرستید: