سوم مرداد کسب و کار نرم‌افزار دو ساله شد. درست به خاطر دارم که سوم مردادماه ۸۶ در یک شب بیداری و وبگردی درازمدت تصمیم گرفتم که بلاگ را راه بیندازم. البته نخست بلاگ را بر روی وردپرس.کام را انداختم و نامش نیز آن‌زمان «اپاتان: اقتصاد و کسب و کار نرم‌افزار و وب» بود که پس از چندی نامش «کسب و کار نرم‌افزار» شد و به این نشانی آمد.
گرچه پرکار نبوده‌ام اما در این مدتی که می‌نویسم تلاش کرده‌ام از رسالت اصلی بلاگ دور نشوم و زرد نویسی نکنم.
اما هنوز دو دغدغه دارم:
- یک اینکه حس میکنم بازخوردهای بلاگ (کامنتها) بسیار کم هستند. البته منظورم کامنت تشکر یا سپاس نیست. بازخوردهایی را دوست دارم که دیدگاه خود را نیز بگویند یا دیدگاه من را به درستی به چالش بکشند.
- دوم با وجود اینکه بلاگ، به نسبت، هم بیننده‌های روزانه خوبی دارد و هم شمار کسانی که آن را با خوراک (feed) دنبال میکنند خوب است ولی فکر میکنم که هنوز بسیاری درباره‌ی آن نمی‌دانند و به روش‌های گوناگون باید برای آن اطلاع رسانی بیشتری صورت گیرد.
دوست دارم و خوشحال می‌شوم که دیدگاه‌های شما را درباره کارکرد دوساله این بلاگ بدانم.
پ.ن: از لطف و محبت ورزی همه دوستان سپاسگذارم و تلاش میکنم که از این پس با انرژی بیشتر بنویسم.
اگر می خواهید بار دیگر که مطلبی نوشته شد، آگاه گردید. عضو خوراک (feed) این بلاگ شوید(فید چیست و نحوه استفاده از فید.) همچنین می توانید مرا در تویتر دنبال کنید. «فهرست همه نوشته‌ها»ی من را اینجا ببینید.
تبریک می گم امیدوارم که این بلاگ تداوم داشته باشه. موضوعاتی که شما راجع بهش می نویسی خیلی کاربردیه و البته مشابه کم داره.
من به شخصه مطلبی که راجع به لزوم فعالیت دانشجویان در پروژه های Open Source نوشته بودید را خیلی دوست داشتم
خوبه! ادامه بده
ما اصولا استفاده می‌کنیم، اما زیاد حال و حوصله‌ی نظر دادن نداریم 😀 (میدونی که!)
اول تبریک بخاطر سالگرد وبلاگت.
بعد من فکر میکنم موضوع مطالب شما جوری نیست که برای عده زیادی از کاربران جذاب باشه در واقع مطالب وبلاگت مخاطب خاص داره در نتیجه تعدا بازخوردهایی که میگیره نسبت به بقیه وبلاگ ها کم تر است.
از رفی هم یک اصل تو وبلاگنوسی هست که میگه هرچی مطالبت زردتر باشه و کمتر براش وقت گذاشته باشی ، بیشتر خونده میشه و بازخورد میگیره
تبریک تبریک
خب سطح مطالبی که مینویسی خوب و بالاست و به همین دلیل اصولا افراد کمتر احساس میکنند که میتونن نظر درستی داشته باشند یا حتی بخوان به چالش بکشن مطالبت رو ! 😉
من شخصا خودم با بخش زیادی از مطالبت موافقم ، برای همین کمتر کامنت میزارم .
فقط تنها جایی که یادمه موافق نبودم همون بحث مهم بودن نمره های دانشگاه و مهم بودن حتی درس های عمومی و از این قبیل حرف ها بود ! چون خودم دقیقا نقطه مقابل این حرفت بودم ! 😀
راستی یک پیشنهاد ! : اگه خواستی آمار بلاگت بره بالا کافیه عنوان پست رو بزاری عکسهای دختر عموی یانگوم ! میبینی که کلی بازدید کننده زیاد میشه 😉
مهم نیست چند تا بازدید کننده داشته باشی ، مهم اینه که بازدید کننده هات کیا باشند ، کسی که نتونه بلاگت رو پیدا کنه مشکل خودشه چون اونقدر قعال نیست و لیاقتش رو نداره 😉
توی این یک دو سال خیلی خیلی عالی هست که یک مطلب زرد هم نداشتی. اما دیگه یه باره شد.
خیلی خیلی وبلاگت تخصصی هست.
دوست داریم بعضی وقتا حد و حدود را بشکنی.
اما جدا نگارش زبان فارسیت حرف نداره.
من هم هر از گاهی پیوند وب‌نوشتت را به دوستان دانشگاهیم معرفی میکنم.
امیداورم با قدرت و سرعت بیشتری به نوشتن ادامه بدی.
سلام،
تبریک به خاطر دو سالگی. بنده همیشه مطالب شما را می‌خوانم. علاوه بر این، همیشه در گوشه ذهنم آنها را مرور کرده و به آنها فکر میکنم. کامنت نگذاشتن را دلیل بر بی‌اهمیتی ندانید.
سلام آقای غانم زاده
در مورد دغدغه هایی که نوشتی می خوام بگم که :
اولیش: به قول دوستان سطح مطالبی که مینویسی اون قدر خوب هست که کسی فکر به چالش کشیدن اون را نداشته باشه بخصوص که ادبیات خوبی هم دارید و در پست هاتون از تجربیات خود میگید و دلسوزانه میگید، بخصوص در مورد دانشجویان کامپیوتر.
دومیش :من با شما در مورد عدم آگاهی خیلی افراد از وجود وبلاگتون موافقم چرا که اون طور که خبر دارم و دیدم شما در دانشگاه ما (جهاد دانشگاهی اصفهان-دانشگاه صنعتی) تدریس میکنید، البته به رشته ما نه (کارشناسی نرم افزار). ولی فکر کنم که حتی یک نفر از کلاس ما، از شما و وبلاگتون و مطالب زیباتون هم خبر نداشته باشه (بجز من). که البته بازم فکر می کنم راهش اینه که با برگزاری سمینار هایی در دانشگاه ها (دانشگاه ما در الویته ) توسط خود شما دانشجویان تمبلی چون ما با شما بهتر آشنا میشند.البته من با اجازه شما وبلاگتون را در وبلاگ بچه های کلاسمون معرفی کوتاهی کردم ، امیدوارم که استفاده ببرند.
موفق باشید و مفید.
من و چند تا از دوستانم در حال تأسیس یک شرکت نرم‌افزاری در زمینه‌ی متن‌باز هستیم. از مطالب شما هم زیاد استفاده کرده‌ام، و به همکاران هم پیشنهاد کرده‌ام کل مطالب وب‌نوشت شما را از اول تا حالا بخوانیم!
بنابراین سعی می‌کنیم ان‌شاءالله از این به بعد تجربیات، سؤالات و مشکلاتمون رو هم با شما به اشتراک بگذاریم!
فکر میکنم یک راه برای رونق دادن به اینجا (به خصوص افزایش تعداد نظرات جون‌دار) اینه که تعدادی از کسانی که شرکت‌های نرم‌افزاری کوچک دارند از وجود اینجا خبردار شوند. جای خوبی است برای به اشتراک گذاشتن ایده‌ها و تجربیات مربوط به کسب و کار نرم‌افزار.
اصلاً شاید شما و وب‌نوشت‌هایی با موضوع مشابه مثل وبلاگ رادمان و روزنوشت‌های بهساد بتوانید در این زمینه با هم همکاری کنید. حداقلش این است که به همدیگر پیوند بدهید (به بهساد پیوند نداده‌اید!) و آرمانی‌اش این است که یک جامعه و راهنمای کسب و کار نرم‌افزار دست کنید با جمع کردن پیوندهایی در همین مورد، و منابعی برای راهنمایی کارآفرینان تازه‌کار.
سلام
اول: یک تبریک جانانه بابت دوسالگی، امیدوارم با همن رویه همچنان ادامه بدهید.
دوم : راستش توی این چند ماهه و ماجراهای این روزهای کشور، دل و دماغی نبود که مطلب بخوانم،شاید اگر می خواندم بیشتر وبلاگ ها و خبرگزاری های سیاسی بود تا نرم افزاری… خودم هم خیلی ذهن متمرکز برای نوشتن نداشتم و شاید وبلاگم را که دنبال کرده باشید متوجه شده اید، که اگر نوشته ام صرفا از روی نه به ننوشتن بوده است تا هفته پیش…. امروز مجددا شروع کردم به خواندن تخصصی واولین جا آمدم اینجا، دیدم که کلی مطلب جدید دارید با موضوعاتی جالب که نخوانده ام، چند ساعتی وقتم را می گیرید، اما خوشحالم که این چند ساعت را اینبار صرف کار درست می کنم…
سوم:همانگونه که سایرین گفته اند، خیلی نگران نظرات کم نباشید، نوشته تخصصی، خواننده متخصص می خواهد و خواننده متخصص، تخصص را برای هر نظر دادن لازم می داند و بیهوده گویی را ناپسند می خواند.
چهارم:اینکه دو سال است در مورد یک موضوع مشخص مطلب می نویسید، نشانه خوبی است، بسیار کسان هستند که اگر تولید و به اشتراک گذاری دانش کنند، حداکثر ظرف چند مطلب دیگر چیزی برای عرضه ندارند. وبلاگ های زیادی را دیده ام که اگر چه خوب شروع کرده اند، اما ناگاه گویی تمام شده اند،بی انگیزه رها کرده اند و رفته اند.اما شما را با وجودیکه ندیده ام، از آن دسته از افراد می شناسم که هم خوب فکر می کنند، هم از فکر دیگران با خواندن کتابهایشان خوب استفاده می کنند و نظرات دیگران را توسعه می دهند و علاوه بر این دو خصوصیت خوب،پشتکار وتداوم در تلاش را هم باید اضافه کنم، یک حاصل جمع خوب!
خلاصه اینکه ، بنویسید که همچنان خواننده نوشته هایتان خواهم بود، بنویسید…. لطفا …
همین!
مبارک باشه، امیدوارم پر انرژی تر از قبل در این وبلاگ مطلب بنویسید و ما هم بازخوردهای بهتری برای مطالب ارشمند شما داشته باشیم.
موفق تر باشید
منم تبریک می گم